30-3-2009

Het is vandaag precies twee maanden geleden dat we in Hong Kong aankwamen. Gek, hoe je je van tevoren opwindt, en hoe het leven dan toch ook hier redelijk probleemloos gewoon weer doorgaat. We zijn thuis in ons huis, waar sinds gisteren gaten in de muren zitten zodat we onze schilderijen kunnen ophangen (wegens een onsuccesvolle pluggenjacht gisterenmiddag zitten ze helaas nog steeds in een doos); Bibi is weliswaar niet in het gareel, maar toch op haar plek bij Pips en heeft daar in Orion een nieuwe Jelle gevonden; ze kennen me bij de ecosupermarkt (waar, in verband met Pasen waarschijnlijk, het personeel vandaag tot mijn grote verbazing rondliep met roze pluche hazenoren op hun hoofd - dat zie ik ze bij de Albert Heijn nog niet doen) en we hebben (oh heerlijk!) een goed gesorteerde Indonesische toko ontdekt met sambal, ketjap, al dan niet gebakken kroepoek, citroenblaadjes, satehsaus, diverse mixjes voor sajurs en soto’s, kortom: de hele mikmak.

Andere wapenfeiten: ik heb inmiddels een eigen bankrekening, een gezamelijke bankrekening met Bauke en een creditcard. Bauke begint op het werk zijn draai te vinden en heeft zijn eerste “buitenlandtripjes” alweer op de agenda staan - te beginnen op woensdag, naar Shanghai. Zondag gaan we heerlijk op vakantie, naar Ubud in Bali en: ik heb mijn coupe Catweazle geaccepteerd. Ik ben zelfs gestopt met föhnen – en dat zegt echt wat.

Ook het eerste bezoek heeft zich aangekondigd. In juni komen eerst Rick en Jaime en dan Linda; aan het einde van de zomer hebben Bauke’s ouders plannen om deze kant op te komen en Joep en Jacqueline onderzoeken de mogelijkheden voor een bezoek tijdens de herfstvakantie, samen met Nienke. Gezelligheid dus! Nog wel even naar de IKEA voor een slaapbank.

Begin vorige week ook mijn eerste dipje – ik zag het even niet meer zo. Is dit het nou? Een paar dagen eerder een stuk of wat emails naar bladen de deur uitgedaan en de eerste afwijzingen moeten incasseren. Ondanks de rekening die ik ermee hield, toch teleurgesteld. Bibi die avond op haar aller-aller-drakerigst, nog altijd geen zicht op een vaste oppasmiddag en OOK NOG EENS ONGESTELD (voor de duidelijkheid: nee, dit was geen teleurstelling, ik wil er alleen maar mee zeggen dat ik ook nog eens ongesteld was). Toen Bauke thuiskwam heb ik het Bibeltje aan hem overgelaten en ben ik zelf heel zielig in een heet bad gaan zitten huilen met een koud glas witte wijn. Dat luchtte gelukkig lekker op.

Tja het oppasverhaal… Afgelopen vrijdagmiddag een oppas gevraagd – een leuke Nederlandse (uitwisselings) studente die zichzelf op het forum van de NL vereniging aanbood. Zelf even de stad in geweest om mijn creditcard op te halen en een fleswarmer te kopen in het kader van onze vakantie. Niet heel spannend, maar het was wel even lekker. Aanstaande vrijdag komt ze weer. Helaas is zij geen structurele oplossing, want eind april loopt haar uitwisselingsperiode af. Ik ben bang dat we ons heil toch in de illegaliteit zullen moeten zoeken... Maargoed, misschien is dat voor 1 of 2 dagdelen in de week ook niet zo’n enorm probleem. (Volgens Bauke’s collega’s begaan we daarmee een minor offence, wat klinkt als niet zo ernstig en iedereen doet het ten slotte, maarja… Eerst nog maar even uitzoeken hoe het nou precies zit allemaal.)

Ondertussen tel ik natuurlijk mijn zegeningen. Ik zit in Hong Kong! Wat een avontuur! (En toch ook fijn: het is maar tijdelijk!) Met mijn eigen man en schetekind, de heerlijkste wezens die ik ken! Wat heb ik daar toch een enorm groot geluk mee! Ik klink als een zacht ei, ik weet het, misschien zelfs wel als De Vieze Man, maar ik kan er niks aan doen: soms word ik gewoon helemaal week en emo van die twee. Gisteravond nog in tranen bij een komische jankfilm, waarin een stel van ergens in de dertig met een dochtertje uit elkaar gaat. “Dat doen wij niet hè, Bauk? Wij blijven bij elkaar toch, met het Bibeltje?” Bauke knikt: “Wij blijven bij elkaar. Met het Bibeltje.” “Anders word ik boos hoor”, snik ik. “Ja”, zegt Bauke, “anders zwaait er wat.”

Ach ja. Het is hier eigenlijk net als thuis. Maar dan op z’n Chinees.