Top spenders

Gisteren moederdag en Bauke had er (alweer! En dat met zijn zwakke gestel!) aan gedacht. Hoe attent! Onzin natuurlijk dat moederdag, maar toch erg vervelend als ze er niet aan denken. Van Bibi weliswaar al een Pips-knutselwerkje gekregen, maar dat telde niet echt. Dat was namelijk van míjn hand (terwijl mijn andere hand Bibi ondertussen bij haar nekvel vasthield om te voorkomen dat ze het klaslokaal afbrak).

Nou ik er weer over nadenk: wat was Bibi eigenlijk een draak afgelopen donderdag! Alleen tegen mij hoor, voor de overige aanwezigen was ze allerliefst, inclusief kusjes, lieve lachjes en grote twinkelogen… Het schrijnendste was nog dat we in het kader van moederdag de hele les door de liefde van moeder voor kind en vice versa moesten bezingen (I love mummy, Mummy loves me), waarbij het de bedoeling was dat moeder en kind die liefde bezegelden door elkaar tijdens het zingen liefdevol te omarmen. Daar kwam natuurlijk niks van in. Een klap kon ik krijgen. En een beet in mijn vinger.

Maargoed, zondagochtend had ik weer een heel ander kind en werd ik op bed geknuffeld en verrast met pakjes. Van Bauke kreeg ik (terwijl ik zijn moeder niet eens ben) een roman die zich tijdens de culturele revolutie van Mao afspeelt en van Bibi kreeg ik ook een boek, met allemaal leuke illustraties, over een magische moeder. Hartverwarmend allemaal! “Wat lief dat je eraan hebt gedacht!”, prees ik mijn man. “Nou, dat kon bijna niet missen met al dat moederdaggedoe hier”, zei die, een beetje misprijzend.

Tja.

Wij wonen tegenwoordig in Shopcity. De Hongkinezen shoppen alsof hun leven ervan afhangt. Niets menselijks is mij vreemd, ook ik kan me prima winkelend vermaken (ik ben ten slotte een vrouw), maar die Honkinezen… Een dag niet geshopt is een dag niet geleefd - en dan druk ik me nog voorzichtig uit. Zo was het volgende bericht vanochtend in The Standard te lezen (klik op de afbeelding voor een vergroting):





Voor alle duidelijkheid: Elements, het winkelcentrum waarboven wij wonen, heeft een “Top-spender-200” samengesteld en een “Top-spender-award” uitgereikt. Een Top-spender-award! En alsof dat nog niet genoeg is om je over te verbazen: de nummer 1 op deze lijst, Shirley Chung, heeft in Elements negentigduizend euro uitgegeven. Negentigduizend euro! Daar zal Shirley wel even mee bezig zijn geweest denk je dan, maar nee hoor: slechts 1 maand en vijf dagen. (En nee, er zit geen autodealer in Elements. Wel allemaal hele leuke kledingzaakjes enzo.)

Gegege.

Maargoed. Eerlijk is eerlijk, dat moet ik er wel bij zeggen: de meetperiode liep van 1 oktober tot 5 november 2008. Kerst zat er natuurlijk aan te komen, dus de omstandigheden waren er ook wel een beetje naar.