Keeping my cool

Zul je natuurlijk altijd zien: stort ik mijn hart uit over lompe Chinezen, houden ze ineens allemaal de deur voor me open. En de taxichauffeur (aan wie ik trouwens in het Chinees vroeg of hij alstublieft wilde stoppen – jawel!) bekommerde zich vandaag zelfs over mijn buggy. Ik kreeg er bijna wroeging van. Nouja. De uitzondering bevestigt de regel, zullen we maar zeggen – zie de reacties op Zero tolerance. Vandaag (op aanraden van Bauke) nog eens even door mijn China-voor-buitenlanders-boekjes gebladerd en het voordring-gedrag wordt zowel in Bettine Vriesekoops Bij de Chinees als in de Cultureshock-gids Hong Kong genoemd.

Zo zegt Bettine:
Chinezen dringen voor, duwen in de lift, in de bus of in het vliegtuig. Ze hebben geen enkele moeite met nabijheid of aanrakingen en hebben daar geen seksuele gevoelens of associaties bij.

In de cultureshockgids lees ik:
It’s not only that people feel it essential to arrive at their destinations in a hurry, they actually need to get there ahead of everybody else.

En:
Getting into an elevator or lift is a serious challenge. First of all (…) there will be a crowd assembling. (…) When the thing arrives, the people inside will be pushing their way out, and your companions will be pushing their way in. Do not be horrified at this display of bad manners: there is so little space in Hong Kong, and so many people, that, if you do not rush ahead and take up the space, you will lose it to someone else. And since the concept of private space is alien to Hong Kong, no one minds being crowded. Just do not lose your cool when everyone in your elevator crowd pushes the button at least a dozen times.

Just do not lose your cool… Juist. Daar moet ik maar eens aan gaan werken - en dat is niet grappig bedoeld.

Het ís natuurlijk ook allemaal een kwestie van cultuur. Omdat Hong Kong er aan de buitenkant zo “modern & westers” uitziet, vergeet ik zo nu en dan dat we helemaal in China wonen - waar de dingen er anders aan toe gaan, omdat het nu eenmaal een andere cultuur is. Aan sommige dingen doe je mee - zoals schoenen uit in huis – en van andere dingen denk je: nou… nee – zoals havermoutpap met ansjovissmaak. Al met al is het hier natuurlijk niet beter of slechter dan “thuis”, maar anders (en soms een beetje viezer – dat wel).

In het specifieke geval van voordringen is het waarschijnlijk het beste om voortaan te doen als de Chinezen en me daarbij niet te laten beperken door mijn BBB-situatie (Bibi in Buggy & Boodschappen), maar deze juist als een krachtig stootwapen te gebruiken in liften, metro’s, winkels en andere openbare Hongkinese gelegenheden – uiteraard zonder daarbij mijn cool te verliezen.