Burgerplicht

In verband met de verkiezingen luisterden Bauke en ik vanochtend naar de Nederlandse radio. Het was zo’n programma dat overal in het land - bij elke politieke partij dus - een journalist had zitten die live verslag deed van de stemming ter plaatse, afgewisseld met belletjes van luisteraars die ergens iets van vonden en allerlei deskundigen (?) die balletjes opgooiden over mogelijke dan wel onmogelijke coalities.

Omstreeks half negen Hongkongtijd (half drie ‘s nachts Nederlandse tijd), hoorde ik zo’n beller zeggen dat ze tot het laatste moment heel erg had zitten twijfelen: SP, D66 of PVV? Het was PVV geworden. “Welke stemwijzers heeft zíj in godsnaam ingevuld?” riep ik ontzet tegen Bauke (die droog “De debielenwijzer” antwoordde).

Ik heb afgelopen week (diverse keren) drie verschillende stemwijzers ingevuld en het waren steeds die dieren of de groenen op 1. Uiteindelijk heb ik voor de groenen gekozen omdat zij net iets vaker op 1 kwamen dan die dieren en omdat ik meer voor Halsema voel dan voor Thieme. Een beetje Idols dus toch ook, dat stemmen.

Maar vanochtend, toen de PVV op 23 (!) zetels stond en er een nek-aan-nek-race tussen de PvdA en de VVD gaande was, vroeg ik me af of ik niet toch strategisch op Cohen had moeten stemmen. Ik moet er namelijk niet aan denken dat de PVV in het kabinet komt (welkom thuis weer!) en als het aan de PvdA ligt, gebeurt dat ook niet. Maargoed, ik loop op de zaken vooruit natuurlijk en volgens mijn echtgenoot (die wel kranten leest) loopt het bovendien zo'n vaart ook niet.

Hoe dan ook: we hebben onze burgerplicht weer gedaan, nu maar afwachten wat er gebeurt.