Die tas praat tegen je

Gisteren met Mickey naar “de twee laantjes” geweest: twee smalle winkelstraatjes in Central met kraampjes vol zaken waar de moderne vrouw van de wereld niet buiten kan: tassen, riemen, sjaals, schoenen, tassen, riemen, sjaals, schoenen en tassen, riemen, sjaals en schoenen. En alles echt voor niets – nouja, niet voor niets natuurlijk, maar wel voor weinig.

Ik ga niet opsommen waar ik allemaal mee thuis kwam (dat zou maar een verkeerd beeld geven) maar ik heb mijn slag geslagen. En ik niet alleen trouwens – Mickey kon er ook wat van.

We zeiden dingen als:

Die tas praat tegen je
Je naam staat erop
When in Rome, do as the Romans do
Als je er nou twee koopt, kun je afdingen
Hoezo: je kunt ze niet alledrie nemen?
Daar heb je nog jarenlang plezier van
Dat is ook gewoon leuk op een spijkerbroek
Zoiets kan in je kast eigenlijk niet ontbreken
Daar heb je altijd wat aan
Die kleur staat prachtig bij je ogen
Ik zou het gewoon doen
Als je dit niet doet, heb je morgen spijt

en hadden zo echt wat aan elkaar.