Voorpret halve pret?

Morgennacht is het zover en gaan we na een half jaar Hongkongen terug naar Nederland. Dat wil zeggen: op vakantie. Twee weken later gaan we namelijk ook weer terug naar Hong Kong. Ik verheug me op familie, vrienden en haring en ben ook benieuwd hoe het met ons appartement in Amsterdam is gesteld – daar kunnen we namelijk, bij gebrek aan een huurder, terecht. Zou Biebje het nog herkennen? En zou ze haar familie nog herkennen? Hoe zit dat met het geheugen van anderhalfjarige meidjes?

Vandaag als een dolle aan het shoppen geweest en eigenlijk nog niet klaar - de rest moet maar op het vliegveld. Vorige week dacht ik: hee, das wel leuk om mee te nemen voor die en die. Vervolgens was ik natuurlijk de klos. Je denkt dat het niet zo moeilijk moet zijn wat leuke souvenirtjes mee te nemen uit het shopwalhalla van Azië, maar dat valt nog niet mee. Het is veelal nep (jade bijvoobeeld), exorbitant duur (echte jade bijvoorbeeld), of vies (typisch Chinese snackjes, zoals stinkende gedroogde mosselen en afgehakte eendentongetjes, feestelijk per stuk verpakt in leuk folie, of een mooie doos met (braak) mooncakes – jek!). Wat wel geschikt is, is vaak niet Chinees. Hoop maar dat Japans ook mag.

Wat ook nog moet: koffers pakken. Zucht. Dat onvoorspelbare Nederlandse weer ook! Hier is het ‘s zomers tenminste altijd loeiheet en vies vochtig. Een paar jurken en slippers: meer heb je niet nodig. Net wel vast wat stapeltjes gemaakt. En toen kreeg ik ineens ontzettend zin in een glas wijn. Daar heb ik maar aan toegegeven (het is ten slotte bijna vakantie).

Morgen weer een dag.